Historia krótkofalarstwa jest fascynującą podróżą przez rozwój technologii radiowej oraz społeczności pasjonatów z całego świata. Radio amatorskie odegrało kluczową rolę w wielu aspektach życia, od nauki i przemysłu po służby społeczne i łączenie narodów.

Narodziny radia amatorskiego i radia w ogólnym znaczeniu wiążą się z eksperymentami Guglielmo Marconiego w latach 1895-1899. To właśnie on wysłał pierwszą wiadomość drogą radiową na drugą stronę kanału La Manche i nadał audycję przez Atlantyk w 1902 roku. Choć Marconi jest powszechnie uznawany za jednego z pionierów radia, nie można zapomnieć o wkładzie innych wynalazców, takich jak Nikola Tesla i Aleksandr Popow, którzy również mieli kluczowy udział w rozwoju technologii radiowej.

W latach 1900-1908 Marconi kontynuował swoje eksperymenty, co zaowocowało wzrostem zainteresowania radiem wśród ludzi na całym świecie. Pierwsi amatorscy radiooperatorzy zaczęli korzystać z Alfabetu Morse’a do nawiązywania łączności za pomocą nadajników iskrowych, co stanowiło fundament dla współczesnego międzynarodowego i amatorskiego radia.

Kolejnym ważnym momentem w historii krótkofalarstwa była Międzynarodowa Konferencja Radiotelegraficzna w 1927-28 roku w Waszyngtonie. Na tej konferencji ustalono pasma radioamatorskie oraz wprowadzono przedrostki przed znakami wywoławczymi, które określały przynależność do konkretnego kraju. W 1979 roku, podczas Światowej Administracyjnej Konferencji Radiowej (WARC) w Genewie, radioamatorom przydzielono trzy nowe pasma częstotliwości.

W Polsce krótkofalowstwo zaczęło się rozwijać od 1924 roku, kiedy to powstały pierwsze kluby radiowe i czasopisma poświęcone tematyce radiowej. Polski Związek Krótkofalowców został założony w lutym 1930 roku i odgrywał kluczową rolę w organizowaniu krótkofalarstwa w Polsce, zwłaszcza podczas trudnych czasów II wojny światowej.

Po wojnie, w 1947 roku, dzięki staraniom krótkofalowców, udało się reaktywować działalność PZK, co przyczyniło się do dalszego rozwoju krótkofalarstwa w Polsce. Obecnie w Polsce działa wiele stacji krótkofalarskich, a liczba krótkofalowców stale rośnie, świadcząc o popularności tego hobby.

Ważnym krokiem w historii krótkofalarstwa było również zdecydowanie przez Światową Konferencję Radiokomunikacyjną w 2003 roku, że znajomość telegrafii nie jest już wymagana do uzyskania uprawnień licencji radiooperatora w służbie amatorskiej, co odzwierciedla zmieniające się potrzeby i technologie w dziedzinie radiokomunikacji.

Podsumowując, krótkofalarstwo odgrywało i nadal odgrywa ważną rolę w historii technologii radiowej oraz łączenia ludzi z różnych stron świata. Dzięki pasji i zaangażowaniu krótkofalowców, ten niezwykły hobby przetrwał i rozwija się, dostosowując do zmieniających się warunków i technologii.

​

Źródła zdjęć:
zdjęcie 1: Zielonogórski klub SP3KBJ. źródło: Muzeum Ziemi Lubuskiej
zdjęcie 2: Kurs telegrafi. źródło: http://sp8pab.pl/